Reč tu na sumerskom znači supa, a reč sum-sag znači dobar ili prijatan luk i
odnosi se na praziluk, a reč murks znači mekani ovčiji sir.
Kroz veći deo antičkog doba supa od povrća se smatralo hranom siromašnog sloja
stanovništva. Obični ljudi nisu mogli sebi da priušte meso, a supa od povrća
je bila odlična zamena za vitamine, belančevine i proteine.
Ovaj recept je zapisan na glinenoj tablici oko 1750 g. p. n. e. kada je
Mesopotamija bila pod vlašću Hamurabija. Recept za ovu vrstu supe od povrća je
nađen u gradu Ur-u.
U originalnom tekstu prevedenom sa glinene tablice nisu navedene tačne mere
sastojaka, niti preciziran način pripreme, količinu navedenih sastojaka sam
proizvoljno odredio.
Sastojci:
500 g praziluka
150 g mrvljenog ovčijeg sira
2 čena belog luka
1 glavica crnog luka
1 veza vlašca, sitno seckano
3 kašike maslaca
1 veza peršunovog lista
1 kašičica soli
2 l vode
Priprema:
Praziluk, crni luk i beli luk dobro operite i naseckajte na kolutove ili
kockice. Stavite u dublji sud i dinstajte na maslacu. Pazite da beli luk ne
zagori. Posolite i začinite vlašcem. Nakon pet minuta, kada se praziluk i
ostalo povrće termički obradi, odnosno omekša, dodajte vodu i ostaviti da se
krčka na tihoj vatri. Kada supa provri dodajte mrvljeni sir i kuvajte još par
minuta. Gotovu supu posuti peršunom.
Ur je bio grad u južnoj Mesopotamiji, lociran blizu ušća reka Eufrat i Tigar u
Persijski zaliv. Sumersko ime ovog grada je Urim. Ur je već bio naseljen u
najranijem razdoblju seoskih naselja u južnoj Mesopotamiji, odnosno u
Ubaidskom razdoblju. Smatra se jednim od prvih poznatih civilizacija antičke
istorije sveta.
Istoričari veruju da se klima na tom području dramatično menjala od prilično
kišovitog perioda do velikih sušnih perioda u 3. milenijumu p. n. e., gde su
se mala poljoprivredna sela Ubaid kulture spajala u veća naselja zbog potrebe
izgradnje velikih centralnih vodovodnih sistema za navodnjavanje da bi se
preživela suša. Ur je postao jedno od takvih centralizovanih središta oko
2600. g. p. n. e., tokom trečeg Sumerskog ranog dinastijskog razdoblja.
Arheološko nalazište grada Ur-a se karakteriše po ziguratu koji je još uvek
prilično očuvan i ostacima naselja. Nalazište je prepoznatljivo po ruševinama
velikog hrama, još uvek u prilično dobrom stanju. Hram je bio izgrađen za
boginju Nanu, boginju Meseca u Sumerskoj mitologiji.
Grad Ur je imao povoljnu geografsku lokaciju što je omogućavalo trgovinu kako
kopnenim tako i morskim putem što je doprinelo njegovom procvatu. Na osnovu
toga grad Ur je stekao ogromnu moć tako da su kraljevi Ura postali stvarni
vladari celog Sumera. Ovo se dogodilo tokom prve kraljevske dinastije Ura,
koju je uspostavio kralj Mesanepada. Kraj ove dinastije je bio napad Sargona
Akadskog oko 2340. g. p. n. e. O drugoj dinastiji kraljeva Ur-a se skoro ništa
nezna.
Treča dinastija je uspostavio kralj Ur-Namu, vladao je od 2112. g. p. n.
e. do 2094. g. p.n. e. Tokom njegove veoma uspešne vladavine hramovi,
uključujči i veliki hram Nani, su bili izgrađeni, ali je glani akcenat dat
poboljšanju poljoprivrede kroz usavršavanje sistema za navodnjavanje. Njegov
zakonik je jedan od najstarijih poznatih dokumenata, stariji je od
Hamurabijovog zakonika. On i njegov naslednik Šulgi su tokom vladavine
smatrani bogovima. Treča dinastija je propala oko 1950. g. p. n. e. kad su
Sumer osvojili Elamiti. Grad je počeo pad otprilike 550. g. p. n. e. i više
nije bio naseljen nakon 500. g. p. n. e., pretpostavlja se da je glavni uzrok
propasti grada suša i menjanje toka reka.
Нема коментара:
Постави коментар