Kvasac i keselo testo su se u Persiji na istovetan način pravili kao i u
Mesopotamiji, a pošto je Persija nastala na temeljima Mesopotamije onda i ne
čudi što je došlo do nastavka odnosno kontinuiteta načina pravljenja hleba i
peciva.
Osnivač Persijskog carstva je Kir Veliki koji ga je proširio na veći deo
Bliskog istoka, dok su njegovi naslednici Kambiz II i Darije I proširili na
Afriku odnosno Evropu, što ga čini prvim carstvom koje se prostiralo na tri
kontinenta. Teritorija carstva osim današnjeg Irana, obuhvatala je i delove
današnje Indije i Pakistana, područje srednje Azije, Male Azije, Trakije, veći
deo crnomorskog primorja, Mesopotamije, sever Arapskog poluostrva, Levant,
Siriju, severoistočni dio Afrike tj. delove našanjeg Egipta, Libije, Sudana i
Etiopije. Ovo ukazuje na to da je način pravljenja kvasca, kiselog testa,
hleba i svih vrsta peciva ostavilo svoj trag u južnoj Evropi, na prostoru
Kavkaza, Bliskog istoka, severa Afrike, Indije i Male Azije.
Kvasac i kiselo testo se na teritoriji Persijskog carstva pravilo na sledeći
način:
Kvasac
Sastojci:
150 g ječmenog brašna
200 ml tople vode
Priprema:
Uzimite 150 g ječmenog brašna i pomešajte sa 200 ml tople vode. Umesiti
testo i staviti na ravnu podlogu. Formirati kuglu od testa i udubiti po
sredini, od prilike do polovine i udubljenje napunite vodom. Ostavite na
toplom mestu nekoliko dana da fermentira i testo će se podeliti i otvoriti.
Sumeri i Egipćani su ovo kiselo testo upotrebljavali kao kvasac za
pravljenje hleba ili piva. Persijanci su na istovetan način pravili kvasac.
Kiselo testo
Sastojci:
50 g kvasca
50 g pšeničnog brašna
100 ml tople vode
Priprema:
Dobro izmešajte sastojke i ostavite pokriveno jedan dan pre pripreme testa
za hleb ili kolač.
Uzgajanje žitarica je počelo u Mesopotamiji pre devet hiljada godina.
Najranije žitarice su se ručno mlele na stenama, to bi rezultiralo
stvaranjem grubog hleba od celog lomljenog zrna. Mesopotamci su ovaj
proces oplemenili oko 800. godine pre nove ere, koristeći dva ravna kružna
kamena, naslagana jedan na drugi da bi se mlelo zrno. Istovetan proces
mlevenja žitarica je nastavljen i nakon osnivanja Persijskog carstva.
Običan narod u Persiji se hranio hlebom od ječma koji se pekao tako što se
testo zalepilo na unutrasnju stranu peći na zid. Domaćica je morala tačno
da zna kada je hleb dovoljno pečen i kada će se odvojiti od zida, da bi ga
na vreme skinula da ne padne u pepeo.
Нема коментара:
Постави коментар